सिस्टमको दृष्टिमा इमानदार व्यक्ति असहज पात्र बन्छ, जबकि भ्रष्टाचारी सफल, चतुर र समझदार

काठमाडौँ, जेठ ४ – हाम्रो समाजमा अहिले एउटा अनौठो तर गम्भीर संरचना विकसित हुँदैछ, जहाँ “इमानदारिता रोग भ्रष्टाचार उपचार” भन्ने वास्तविकता जस्तो देखिन थालेको छ। इमानदारिता आफैँलाई रोगको रूपमा बुझिन्छ, र यसको उपचार मानिन्छ—भ्रष्टाचार। यस्तो सोचले व्यक्ति मात्र होइन, उसको करियर, सम्बन्ध र सामाजिक छविलाई समेत तहसनहस पार्ने अवस्था सिर्जना गरेको छ।

इमानदार व्यक्तिको संघर्ष: नियम पालना गर्नेको सजाय

इमानदार व्यक्तिले जब सिस्टमको नियम पालना गर्छ, उसले काम थाल्नुअघि नै अवरोधको श्रृंखला भेट्छ।

– फाइलहरू टेबलमै महिनौँ थन्किन्छन्

– सामान्य काम पनि जटिल प्रक्रियामा अड्किन्छ

– नियम पालना गर्दा अवसरहरू गुम्ने सम्भावना बढ्छ

यसरी, इमानदार व्यक्तिको जीवन सिस्टमले बनाएको ‘अस्वस्थ’ बाटोमा हिंडिरहेको हुन्छ — काँडाहरूले भरिएको।

जब भ्रष्टाचार नै सफलताको ‘इलाज’ बन्न पुग्छयो व्यवस्थामा एउटा मात्रै प्रभावकारी उपचार छ: भ्रष्टाचार।

– यसको एउटा मात्र ‘खुराक’ले फाइलहरू सरर्र अगाडि बढ्छन्

– रोकिएको ठेक्का तुरुन्तै जारी हुन्छ

– योग्यताविहीन व्यक्तिहरू पनि उच्च पदमा पुग्छन्

भ्रष्टाचार गर्नेहरूलाई समाजले ‘चतुर’, ‘समझदार’ र ‘सफल’को उपाधि दिन्छ। नैतिकता, कानुन र नियमहरू तिनीहरूको खुट्टामुनि कुचिन्छन्।

दुई ध्रुवबीचको तुलना: इमानदार बनाम भ्रष्ट

समाजको दृष्टिकोण: इमानदार मान्छे असहज पात्र

इमानदार व्यक्ति समाजमा:

– असामाजिक भनिन्छ

– व्यवहारिक नभएको ठानिन्छ

– आजीवन अवसरबाट वञ्चित हुन सक्छ

उनीहरूलाई बाधकको रूपमा हेरिन्छ — जस्तो उनीहरूले समाजको विकास रोकेका हुन्।

ऋणको भारमा किसान थिचिँदा बिचौलिया फाइदामा

निष्कर्ष:इमानदारिता रोग भ्रष्टाचार उपचार” भन्ने यथार्थ झल्कँदै

आजको नेपालमा इमानदारिता दुर्लभ प्रजाति जस्तै बनिसकेको छ। भ्रष्टाचारको व्यापक स्वीकार्यता र व्यवहारिक उपयोगिताले गर्दा अब इमानदार बन्ने आँट गर्नु नै मूर्खता मानिन्छ। यसरी, एकैचोटि समाजको आत्मा र भविष्य दुबै मर्दै गएको छ।